-
1 кумалме
кумалме1. прич. от кумалаш2. в знач. сущ. молениеКумалме деч вара пайрем тӱҥалын. «Ончыко» После моления начался праздник.
Теве тыят телым кумалмылан огыл, а эмлан кӧра тӧрланышыч. В. Любимов. Вот и ты поправился зимой не из-за моления, а от лекарств.
3. прил. молитвенныйКумалме кече день молитвы (молитвенный день).
Пӧтырын пылышыжлан писте пеледышлан кумалме муро шоктен. М. Шкетан. В ушах Петра звучала молитвенная песня, воспевающая липовые цветы.
4. прил. жертвенный, принесённый в жертвуКумалме тага жертвенный баран;
кумалме имне жертвенная лошадь.
5. прил. священныйКумалме пушеҥге тӱҥеш сорта шогалташ сондалым ыштеныт. К основанию священного дерева приделывали подсвечник.
-
2 кумалме
1. прич. от кумалаш.2. в знач. сущ. моление. Кумалме деч вара пайрем тӱҥалын. «Ончыко». После моления начался праздник. Теве тыят телым кумалмылан огыл, а эмлан кӧра тӧрланышыч. В. Любимов. Вот и ты поправился зимой не из-за моления, а от лекарств.3. прил. молитвенный. Кумалме кече день молитвы (молитвенный день).□ Пӧтырын пылышыжлан писте пеледышлан кумалме муро шоктен. М. Шкетан. В ушах Петра звучала молитвенная песня, воспевающая липовые цветы.4. прил. жертвенный, принесённый в жертву. Кумалме тага жертвенный баран; кумалме имне жертвенная лошадь.5. прил. священный. Кумалме пушеҥге тӱҥеш сорта шогалташ сондалым ыштеныт. К основанию священного дерева приделывали подсвечник.Словарь. марийско-русский язык (Марла-рушла мутер) > кумалме